Szengri kłajla!!!

Miałam nie pisać, ale moja klasa zrobiła mi dziś niespodziankę. Oto co czekało od rana w klasie 

A teraz jakie to języki – był i chiński, i koreański, i japoński, i wietnamski, i tajski i francuski, i angielski i nawet polski w wersji google translate  , bo mam taką właśnie klasę międzynarodową i wyposażoną w szybki dostęp do internetu via wynalazek z jabłuszkiem

No i moja klasa wraz z nauczycielką w tle … Aż mi się miło zrobiło…. Kurcze, drugie urodziny na Tajwanie, a pierwsze w takiej wesołej atmosferze i międzynarodowym towarzystwie 

PS. Dwa krzakulce w lewym górnym rogu to moje imię w tutejszej wersji

Share on facebook 

Share on twitterShare on naszaklasaMore Sharing Services0

• Majia

  13 Listopad 2012 10:19 · Odpowiedz

  Proponuję konkurs – przyporządkuj narodowości do postaci, od lewa do prawa. Przewiduję ATRAKCYJNE nagrody dla tych, co wytypują prawidłowo  Odpowiedzi tu lub na maila 
  Do wyboru mamy – Chiny, Korea, Japonia, Tajlandia, Wietnam, USA, Francja. Polskę reprezentuję ja, więc bez niepodzianek 

  Aha, jest i jedna mieszanka – tata Tajwańczyk, mama zagraniczna, dodatkowe punkty za wskazanie  A niedługo napisze kto jest kim w mojej klasie, i o tym jak się uczymy 
• ~Mantis

  13 Listopad 2012 22:34 · Odpowiedz

  Przysięgam, czekałam na inną, mądrzejszą odpowiedź.  Jak dla mnie zagadka przypomina zadanie Einsteina. Wiesz co? Szczerze mówiąc wolałabym, abyś sama napisała: kto jest kto? Trudno tak jednoznacznie stwierdzić i oceniać kogoś po wyglądzie, bo ludzie migrują, pobierają się, płodzą dzieci itd. Mają urodziny.  100lat! 
  PS’ Masz na imię Magda?
• ~Majia

  14 Listopad 2012 01:20 · Odpowiedz

  Tak, mam na imię Magda – po chińsku Majia. Imię Magdalena są bowiem tutejsi w stanie wyrazić tylko i wyłącznie po solidnej dawce alkoholu, a i tak wyjdzie niewyraźnie…
  Napiszę, za ok tydzień  ale chcę żeby moi koledzy wiedzieli jak och oceniają – Bo dla mnie ich narodowość jest w większości oczywista (jak nie widzę od razu, wystarczy posłuchać tego jak mówią po angielsku lub chińsku), natomiast szczególnie Azjaci są ciekawi odbioru swojej osoby w zachodnich oczach.
  • ~Mantis

    15 Listopad 2012 10:10 · Odpowiedz

    Wszyscy Azjaci jakich dotąd spotkałam byli/są prscowici, oszczędni, skromni i uczynni.
    • Majia

      15 Listopad 2012 13:05 · Odpowiedz

      Hmmm… Nie sposób się nie zgodzić… Przy czym od razu mówię, nie wymagam charakterystyki osób na zdjęciu – bo ocenianie po tym jak ktoś się wykrzywił w grymasie cziiiiiiiiizzzz rzadko pokrywa się z prawdziwą osobowością…
      Po prostu – moi znajomi często pytają czy wyglądają na: (niepotrzebne skreślić) Chińczyka/Taja/Japończyka/Koreańczyka/Wietnamczyka/Kambodżanina/Amerykanina etc. Zwłaszcza tutejsi (studiujący ze mną) Azjaci mają regularnego hopla na tym punkcie, więc z przyjemnością dostarczę im informacji, jak są odbierani przez białasów.
• ~Mantis

  15 Listopad 2012 17:19 · Odpowiedz

  Jak są postrzegani? Powiedz swoim znajomym, że dla kompletnego laika, wszyscy skośnoocy Azjaci na zdjęciu wyglądają jednakowo, albo co najmniej jak bliscy i dalecy krewni. 
  Natomiast już produkty wyprodukowane w ich krajach, można różnicować pod względem jakości. Na zachodzie inaczej postrzega się marki japońskie, albo pochodzące z tzw.: Tygrysów Azjatyckich, a co innego chińskie podróbki. No chyba, że kontrola jakości jest firmowa, a produkty sygnowane są oryginalnym znakiem. 
  Jednocześnie dziwne jest dla mnie, że proponujesz czytelnikowi, aby operował w sferze stereotypów, a kolejnym swoim atykułem wskazujesz, że one są jednak krzywdzące.
• Majia

  15 Listopad 2012 19:19 · Odpowiedz

  Obawiam się, że nie wystarczy tylko proste stwierdzenie, że są tacy sami(bo nie są). Dla nich tak naprawdę jest to jedyna szansa na dowiedzenie się – jak nas/was widzą.

  A co do stereotypów, cóż, po prostu są… I po części – są prawdziwe, skądś się w końcu wzięły. Tak jak pisałam, nie chodzi o podanie cechy – że ten wygląda na …. w związku z tym musi być taki i siaki, bo wszyscy obywatele … tacy są. Ich po prostu ciekawi – jak wyglądają w naszych oczach, czy będą ładni/przystojni, i czy są reprezentatywnym przedstawicielem swojego narodu dla oka przeciętnego nie-Azjaty. Zresztą, mnie też ciekawiło, na ile Polacy potrafią rozróżnić przedstawicieli obcej kultury/rasy. ( W sumie – w Wyznaniach Gejszy zamiast Japonek z Japonii trzy główne żeńskie role przypadły dwóm Chinkom i jednej Chinko-Malezyjce… Bo wg amerykańskiego producenta – co za różnica? a w Azji nieomal zamieszki wybuchły, a mocno niepochlebnym komentarzom nie było końca…)

  Mnie biorą za Francuzkę, ewentualnie Amerykankę, czasem ewentualnie zastanawiają się skąd wziął się mój nietypowy akcent. Czy mi to aż tak bardzo przeszkadza – nie wiem. Prostuję, że pochodzę z kraju Falującej Orchidei, pomiędzy Niemcami a Rosją. Kiedy wciskają mi alkohol (bo obcy lubią) tłumaczę że nie wszyscy i akurat ja nie przepadam. Kiedy mówią Polska = Auschwitz, też wyjaśniam, że jest jeszcze parę ciekawszych miejsc. W Polsce dorabiano mi azjatyckie korzenie, więc normalne było to, że się pytałam tutaj- czy wyglądam znajomo choćby minimalnie. Taki stereotyp wizualny – rzecz przydatna, nie bójmy się przyznać, jest wygodnym i odruchowym sposobem radzenia sobie z nowym (można go świadomie podtrzymać albo odrzucić).

  Tutaj istnieje coś w rodzaju „podwójnego standardu oceniania” – białym wolno więcej bo są biali, płaci się im więcej bo są biali, są ładniejsi bo są biali, białas dostanie 10 próbek kosmetyków… itp. Nie jestem zwolenniczką takiego podejścia, ale – nie będę go przecież zmieniać. Czasem jest to wygodne (alias „magia białej twarzy”), czasem jest mi głupio – bo widzę jak bardzo na wyrost białasy są hołubione.
• ~Mantis

  15 Listopad 2012 22:32 · Odpowiedz

  Oczywiście, że nie są tacy sami, przecież różnią się zasadniczo w pracy. 
  Japończyk dajmy na to zrobi dobry motor, Koreańczyk tv, a Chińczyk dobrze to skopiuje. 
• ~Majia

  16 Listopad 2012 02:31 · Odpowiedz

  Noooooo, tego im nie powiem… bo byłoby im przykro…

  i nie do końca jest to prawda  Koreańskie TV nie są takie wspaniałe a i tak prawie wszystkie towary azjatyckie są produkowane w Chinach (i podrabiane w masowych ilościach)… to raz a dwa, te produkty w większości i tak wymyślają sowicie opłacani białasowi, bo Azjaci mają olbrzymi problem z kreatywnością! A teraz proszę wybierz, który pan/pani dostąpi zaszczytu składania twego motoru, telewizora oraz kopiowania ich, który zapewni im wietnamski catering (szybko, tanio, ekologicznie), kto w nagrodę strudzonym plecom wykona tajski masaż, kto zadba o amerykański marketing a kto o francuski tzw tutaj „piękny akcent” i paryski szyk?
               
• ~Agga

  16 Listopad 2012 20:58 · Odpowiedz

  Madzik skąd Ty wytrzasnęłaś tą koleżankę?? Jej pytania, zarzuty i stwierdzenia oraz osądy Twoich wpisów są jak recenzje krytyków filmowych… Normalnie „głos ludu”.

  Co do ziomków z klasy i ich pochodzenia – w wyborze będę kierować się intuicją:

  1. Gość w paski – Francja
  2. Dziewczyna koło niego również w paski – Tajlandia (ładna nienagannie)
  3. Laska w bluzce z zielonym napisem – Japonia (bardzo ładna)
  4. Ciemnoskóry kolega – Wietnam
  5. Chłopak w okularach z czarnymi grubymi oprawkami – Chiny (chociaż koszulka z francją może być wskazówką – ja w nim widze mimo to Chińczyka).
  6. Dziewczyna w niebieskiej bluzie – Wietnam
  7. Koleżka w bordowej koszuli – Korea
  8. Chłopak pod literkami „IR” – Francja

  Ile dobrze trafionych??
  • ~Mantis

    16 Listopad 2012 22:47 · Odpowiedz

    No ja też jestem ciekawa skąd Magda wytrzasnęła „tę koleżankę” i gdzie właściwie Magda udziela się jako redaktor?
• ~Majia

  17 Listopad 2012 04:07 · Odpowiedz

  Agunia, z internetu 

  Magda-redaktor o tej porze strudzona dniem pełnym wrażeń spała…. a odpaliwszy maila zdębiała. Jako żywo! Komentarzy tyle co do artykułu na głównej stronie onetu!

  Aguniu, wolność słowa obowiązuje! Pisząc w internecie i publikując, liczę się z faktem, że spotkam nie tylko osoby które się ze mną zgadzają. A czytać będą nie tylko krewni i znajomi, także takie osoby które mnie jak dotąd nie spotkały i poznają jako osobę tylko za pośrednictwem bloga. Jak pisałam wcześniej – odrzucać będę tylko te chamskie i niemerytoryczne. Krytyki czy innego punktu widzenia – już nie, bo dbam o dystans do siebie i walczę z neurotycznym przewrażliwieniem tudzież narcyzmem.

  Bardzo zresztą mnie cieszą zdania odmienne od moich. Pozytywny feedback mówi mi – pisz więcej. Komentarze z konstruktywną wymianą poglądów pokazują gdzie mam podciągnąć poziom, gdzie robię błędy… Modliszka potrafi takie szczegóły wskazać, a i ja na tym korzystam… Trzy razy sprawdzam literówki w swoich tekstach ( w cudzych zawsze łatwiej wypatrzyć, w swoim duzo trudniej, bo mózg już wie co napisane, więc śledzi z mniejszą uwagą), cztery raz ciągłość logiczną zdania. Ci którzy mieli ze mną styczność, znają mój sposób mówienia , więc pisanie imitujące Madziny słowotok nie razi aż tak, ale już postronny obserwator może być zdegustowany i zniesmaczony…

  Głos ludu zawsze mile widziany. We dwie wnosicie tyle życia  Podoba mi się, że moje artykuły mają odbiorców! I budzą tyle emocji!

  Modliszko – jako osoba prywatna udzielam się redakcyjnie po stronach znajomych, czasem też tłumaczę z angielskiego na polski i w drugą stronę. Zawodowo byłam pośrednio związana z jednym z dużych „domów medialnych” (na ich zlecenie poprawiałam książki i artykuły przed drukiem, ścieżki dialogowe i scenariusze, niektóre tłumaczyłam/poprawiałam po google translate, czasem pomagałam wybrać „co wrzucić bo miejsca zostało…”)

  Mojego autorstwa czasem były też adnotacje na odrzucanych materiałach, których nie zaakceptowano do publikacji lub zwracano autorowi z prośbą o dopracowanie tego lub owego.

  Z kolei czysto hobbystycznie udzielałam się -w ramach koleżeńskiej pomocy- w redakcji czasopism powiedzmy branżowych (właśnie sobie uświadomiłam , że wcale nie jednego. Jeden literacki, jeden kulturalny i od czasu jeden przeznaczony dla osób profesjonalnie zajmujących się określoną działalnością gospodarczą plus jeden związany z moim hobby).
• Majia

  17 Listopad 2012 04:15 · Odpowiedz

  W KONKURSIE:

  Agunia, wysuwasz się na prowadzenie… 3 trafienia! Jaromir miał 2 w drugim podejściu, a reszta albo rykoszetem albo po jednym, w Japonię…  W poniedziałek opowiem w szkole